Logo

Theaterambassadrice over Achtste-groepers huilen niet

Theaterambassadrice in Bladel

Theaterambassadrice Esther Legius was bij de voorstelling Achtste-groepers huilen niet in Bladel.

6 februari 2011

Een oud fietsenhok, een bal en getekende poppen op een stok, meer hebben Ida van Dril en Arjen Arnoldussen niet nodig om de voorstelling ‘Achtste groepers huilen niet’ tot een succes te maken.


Bij binnenkomst in de zaal staat Elise al te wachten op Joep. Ze hebben afgesproken op het schoolplein van hun basisschool om terug te kijken naar het laatste jaar. Het jaar van de Cito-toets, het voetbaltoernooi, het schoolkamp en ook het jaar waarin Akkie ziek werd. De kanker gooide roet in het eten, maar Akkie vocht zo lang zij kon.

Op het eerste gezicht lijkt dit verhaal erg dramatisch, maar regisseur Pepijn Cladder heeft hier een bijzondere draai aan weten te geven. De ontvoering van Kareltje de kat naar het ziekenhuis wordt ronduit hilarisch verteld. De kat vertelt zelf met een Duits accent dat hij meegenomen wordt door Elise om in het ziekenhuis weer herenigt te worden met Akkie.
Verder beeldt Akkie met een schimmenspel de kanker uit. Dokter Snor legt de behandeling uit door middel van vrachtwagentjes, maar Akkie maakt er liever een spannende voetbalwedstrijd van.
De kinderen in de klas worden op een originele manier uitgebeeld; door middel van verschillende getekende zelfportretten. Deze zijn niet mooi, maar wel functioneel. De acteurs plaatsen zich achter een gezicht en op die manier worden de scènes op school vertelt. Toch blijft het een hele klus voor Ida en Arjen, om rennend over het toneel de tekst met het goede gezicht te combineren.

In een muziektheaterproductie horen ook liedjes. De liedjes komen van het album Stilte Opname van Arthur Umbgrove met Birgit Schuurman. Perfect voor deze voorstelling .

Het is te merken dat Ida en Arjen vertrouwd zijn met de rol. Beiden zijn heel geloofwaardig als Joep en Elise, de ietwat overdreven kat wordt perfect neergezet en ook de rollen van de vader en moeder van Akkie worden sterk neergezet door deze jonge mensen. De voorstelling die gedragen wordt door deze twee personen, met relatief weinig middelen, staat als een huis.

“Achtste groepers huilen niet” is een aangrijpende voorstelling, waar plaats is voor een lach en een traan. Confronterend en zeker niet alleen geschikt voor kinderen uit groep acht. Dit is een voorstelling die je gezien moet hebben.

De voorstelling is nog t/m 1 mei dit jaar in de theaters te zien.
Bekijk hier  de speellijst

Reacties

Reageer

Uw naam
Uw emailadres
Uw opmerking